Niedawno mogliśmy obchodzić już siedemdziesiątą siódmą rocznicę Powstania Warszawskiego. Jak wiemy z historii Polski, była to wówczas największa zbrojna akcja podziemia w Europie okupowanej przez Niemców. Na mocy postanowienia Dowódcy Armii Krajowej gen. Komorowskiego Tadeusza, rozpoczęła się pierwszego sierpnia 1944 roku. Przez kolejne 63 dni działacze niepodległościowi toczyli walkę, której celem była niepodległa Polska, wolna od wojennych działań niemieckich oraz sowieckiej przewagi. Na podstawie obliczeń, ok. 16 tys. osób zostało zabitych w czasie walki o stolicę, natomiast rannych było dwadzieścia pięć tys. osób, wśród nich przeszło 6 tysięcy ciężko rannych. Co więcej, około 30 procent osób, które w trakcie Powstania Warszawskiego poległy w walce, to ofiary egzekucji prowadzonych poprzez policyjne formacje niemieckie jak również wojskowe. Bez żadnych wątpliwości największe natężenie zabójstw na ludności cywilnej miało miejsce w czasie pierwszych dwóch tygodni sierpnia 1944 - kiedy działał rozkaz Hitlera dotyczący ludobójstwa w Warszawie.
Niestety, mimo potężnego poświęcenia oraz niewiarygodnego bohaterstwa żołnierzy Armii Krajowej, i "zwykłych" osób cywilnych - Powstanie nie udało się. Mimo tego, bezspornie wskazane jest pielęgnować odwagę i pamięć osób biorących aktywny udział w walkach i oddać im zwyczajny szacunek, bo przecież toczyli bój w imię godności i wolności człowieka. Wobec tego warto nie tylko w ten jeden dzień w trakcie całego roku, ale także nieco częściej zatrzymać się na chwilę w tej codzienności i przyjrzeć się temu, jak wiele wyrzeczeń oraz poświęceń musieli znosić ludzie w tamtych czasach i w jak bohaterski sposób udowadniali swoją chęć jednoczenia się, odwagę, determinację oraz heroizm. W dzisiejszych czasach łatwo jest (nie mając żadnego pojęcia) oceniać tych ludzi, tylko nie zapominajmy o tym, że żyli oni w znacznie innych czasach niż my. Warto dodatkowo zaznajomić się porządnie z historią Powstania Warszawskiego, po to aby poznać więcej szczegółów, które są równie istotne i potrafią zmienić nasze myślenie w zasadzie diametralnie. Ukażmy swoją empatię oraz respekt.